EEN HEMELS STUKJE GESCHIEDENIS.

Misschien hadden ze wel te veel tijd. Of ze hadden genoeg van de miswijn. Misschien was het goddelijke inspiratie? We zullen het nooit helemaal zeker weten. Wat we wel weten is dat de monniken uit Hoegaarden rond 1445 de eerste waren die het unieke recept voor tarwebier ontdekten. 

TYPISCHE TOERISTEN 

1445. Da's een hele tijd geleden. België maakte nog steeds deel uit van de Nederlanden en de Nederlanden hadden veel koloniën. En als echte toeristen brachten de Nederlanders vaak prachtige en vreemde dingen mee van hun excursies naar het buitenland. En zo geschiedde het dat exotische specerijen in onze omgeving vrij verkrijgbaar werden. Dit allemaal ten gunste van onze monniken. 

MASTERCHEFS 

Historische bronnen vertellen ons dat het eerste tarwebier ongelooflijk zuur was. Dat wil zeggen, totdat de monniken uit Hoegaarden met sinaasappelschil en koriander uit de kolonie Curaçao begonnen te experimenteren: een goddelijke ontdekking die tot het wereldberoemde Hoegaarden-recept heeft geleid. Als Masterchef destijds bestaan zou hebben, dan had de jury het zonder twijfel een meesterwerk genoemd. 

ÉÉN GROTE BROUWERIJ 

Tarwebier zorgde voor nogal wat ophef in Hoegaarden. Eerlijk is eerlijk, Hoegaarden werd één grote brouwerij in de 18e eeuw. In 1709 kende het dorp maar liefst 12 brouwerijen. In 1726 was dat aantal toegenomen tot 36. O, en laten we de 110 mouterijen niet vergeten.

EEN GROOT GLAS TARWEBIER 

De laatste brouwerij in Hoegaarden, Tomsin, sloot in 1957 zijn deuren. Kort daarna, in 1965, besloten de dorpsbewoners maatregelen te nemen om het oorspronkelijke recept te behouden. Melkboer Pierre Celis vatte de stier bij de horens en begon met slechts een koperen ketel een partij in zijn melkschuur te brouwen. 
Al snel breidde hij zijn activiteiten uit en verhuisde hij naar een groter gebouw, "De Kluis", een subtiele verwijzing naar de monniken. In 1985 was er niets subtiels meer over; de productie was toegenomen naar meer dan 75.000 hectoliter per jaar. Net toen hij op het punt stond om naar de Verenigde Staten te gaan exporteren, rekende een grote brand af met zijn dromen (en het bier). De brouwerij werd verwoest. 

EEN ENORM ERFGOED 

Het originele Belgische tarwebier kon en mocht niet verloren gaan. Vandaag zijn 9 van de 10 tarwebieren die in België worden verkocht van Hoegaarden. Inmiddels wordt de unieke smaak gewaardeerd en bekroond in Europa, Noord-Amerika, Australië, Singapore en China. Hoe ze de naam in andere delen van de wereld uitspreken is een ander verhaal. Eentje die we niet gaan vertellen.

Onze bieren

HOEGAARDEN WIT 

500 jaar hard werken is in dit bier gestopt waarin het aroma van sinaasappelschil, koriander en kruiden is verwerkt, die de montere monniken uit het zonnige Curaçao importeerden. Over zonnig gesproken: Hoegaarden uitschenken is net alsof de zon in je glas valt: lichtgeel en natuurlijk troebel. En het zachte schuim voegt een wolkachtige finish toe. En dan is er de zachte smaak, licht en een tikkeltje zoet en zuur en met subtiele citrustoetsen… ach, ga gewoon je gang en proef het in plaats van erover te lezen! 
Dat is precies wat de jury van de European Beer Star Awards 2014 gedaan heeft. Onze witte won brons in de categorie Witbier Belgische stijl… heerlijk! 

HOEGAARDEN ROSÉE 

Het verhaal van de jampotten (Volgens de legende is de vorm van het glas van jampotten afgeleid. Want wat moet je als er geen schone glazen meer over zijn in het dorp? Precies, dan drink je uit jampotten en dat bracht ons op een idee. Hoegaarden Rosée. Het mag dan wel roze zijn, maar het is echt een tarwebier. Daarnaast heeft het de zachte smaak en subtiele kleur van frambozen. En omdat het alcoholpercentage niet hoger is, kun je er nog meer van genieten in de zon. 

HOEGAARDEN 0,0 

Alles wat we over Hoegaarden 0,0 kunnen zeggen, is dat het dezelfde volle en verfrissende smaak heeft als een gewone Hoegaarden maar zonder de alcohol. Dat biedt ons de gelegenheid een korte essay te schrijven over de fascinerende kwaliteiten van de Rubus Idaeus… Ah, misschien beter een ander keertje. 

HOEGAARDEN 0,0 ROSÉE 

Wat kunnen we over Hoegaarden Rosée zeggen? Dat het op de gewone Hoegaarden Rosée lijkt maar zonder de alcohol? 

HOEGAARDEN SPÉCIALE 

Hoegaarden Spéciale is, eh, speciaal. Als het normaal was geweest, dan hadden we het waarschijnlijk niet Spéciale genoemd. Voor de lol vroegen we een amateurclub voor wijnproeverij een poging te doen het te beschrijven. Zij zeiden dat het speels zuur was, met een verfijnd palet en een lange nasmaak. Wij noemen het liever een tikkeltje bitter, met een rijpe smaak indien geserveerd in een koel glas. Maar ze hadden gelijk wat betreft de nasmaak.  
Dit seizoensbier is alleen verkrijgbaar van oktober tot eind januari. Uitsluitend verkrijgbaar in België. 

HOEGAARDEN GRAND CRU 

Grand Cru is Hoegaardens meesterwerk. Maar laten we proberen bescheiden te blijven. Het heeft een fantastische troebele oranje kleur, een verbluffend fruitig aroma en een ongeëvenaarde complex zoete en bittere smaak. De subtiele specerijen en citrustoetsen zijn de krenten in de pap. Zo, dat was subtiel. Uitsluitend verkrijgbaar in België. 

HOEGAARDEN VERBODEN VRUCHT 

Kennelijk was Adam behoorlijk teleurgesteld toen de slang hem een appel aanbood. En dat nemen we hem niet kwalijk. Deze verboden vrucht is donkerrood, zachtzoet, strelend en vol in de mond. Het wordt gebrouwen met gebrande mout en hopsoorten, die het bier een typisch kruidachtig plantaroma verlenen. Trouwens, proeven is niet verboden.